Chip foose - legenda za życia
W stosunkowo krótkiej
karierze, Chip Foose dorobił się pokaźnej liczby projektów i
innych osiągnięć, które jak na jego młody wiek były bardzo
dobre. Chip urodził się w Santa Barbara w Californi i samochody miał
już we krwi. Zaczął pracę w firmie ojca, gdzie wyspecjalizował się w
projektowaniu. W wieku dwunastu lat, Chip miał już pięcioletnie
doświadczenie w siedzeniu za kółkiem i pomalował swój
pierwszy samochód: Porsche 356. Szansa poznania Alexa Tremulusa,
projektanta „Tucker’a” zmotywowała Chipa do tego, by
uczęszczać do Art. Center, gdzie wyspecjalizował się w projektowaniu
motoryzacyjnym i ukończył studia z wyróżnieniem w 1990r.
Kariera Chipa jest zdumiewająca; w 1986r. był projektantem towarów w Ash Corporation, a w końcu został dyrektorem projektu w 1989r. Chip był odpowiedzialny za koncepcje nowych pomysłów i fabrycznych prototypów w O.E.M.
Inne stanowiska:
- dla Stehrenberger Design jako projektant motoryzacyjny zajmujący się dobieraniem kolorów i tworzeniem modeli pojęciowych
- dla Baker Sportronics jako szef projektów, twórca dwóch modeli i prototypów elektrycznych pojazdów, które zostały użyte w NFL i NBL.
- dla Project Design projektował i budował street rody, customy, pojazdy i samochody do filmów takich jak: „Blade Runner”, „Robocop”, „60 sekund” (z Nicolasem Cage), gdzie był zaprezentowany pojazd „Eleanor”.
W listopadzie 1990r. poznał Boyda Coddingtona i zaczął współpracę z nim w Hot Rods by Boyd. W 1993r. Chip został dyrektorem zarządzającym a w końcu został prezesem Hot Rods by Boyd. Ceniono Chipa za jego „Boyd Look” i twórcze umiejętności. Był odpowiedzialny za wiele pojazdów znanych na całym świecie tj.: Roadster, Sportstar, Boydster I i II , Boyd Air.
Współpraca z Boydem Coddingtonem zakończyła się w 1998r. Od tego czasu Chip i jego żona Lenne w oparciu o firmę Foose Design utworzyli firmę motoryzacyjną i projektancką Development Company. Jego firma specjalizowała się w ilustracjach, grafice, wygładzaniu powierzchni , tworzeniu konstrukcji samochodów i związanych z tym różnych produktów. Wszelkie jego produkty zostały udostępnione prywatnym klientom, fabrykom samochodowym
i telewizji.
W listopadzie 1997r. Chipowi powierzono stanowisko w Hot Rod Hall of Fame. To uczyniło z Chipa legendę najmłodszego pracownika, który dostał się do tej firmy. Chip miał wtedy 31 lat.
W 1998r. Chip został nagrodzony przez SMRA i był pierwszą osobą, którą nagrodzono Good Guy’s Trendsetter, będąc przy tym kolejny raz twórcą historycznego wydarzenia w przemyśle Hot Rodów. W 1999r. Chip wygrał prestiżową nagrodę AMBR (Najpiękniejszy amerykański Roadster) W 2000r znowu wygrał AMBR za pojazd Chuck Svatos’ 0032.
Wygrał nagrody AMBR z sześcioma samochodami, np.:
1995r – Smoothster; 1996r – Boydster;
2001r. – Impast (zaprojektowany przez Chipa i ukończony przez Barry White);
2003r. – Boydster II (zaprojektowany przez Chipa a ukończony przez Bobby Allowaya)
Nowe tysiąclecie rozpoczęło się pod znakiem ciężkiej pracy i zaszczytów.
W styczniu 2000r Chip podpisał umowę z MHT Luxury Alloys, pozwalająca na rozpoczęcie przez Foosa produkcji własnych kół (Foose Wheels).
Chip wygrał pożądaną nagrodę „Ridler” w 2002r. w pięćdziesiątą rocznicę pokazów samochodów w Detroit samochodem 35 Chevy Master zwanym „Grand Master”.
Rok 2002 był dla Chipa bardzo ekscytujący. Powierzono mu stanowisko w firmie Darryl Starbird Rod& Custom Car Museum Hall of Fame. Zakończenie roku 2002 było bardzo pomyślne dla Chipa Foosa, ponieważ Discovery Channel nakręcił film dokumentalny o Foose Design i, który to został wyemitowany na kanale TLC w marcu 2003r. Film dokumentalny zaprezentował nagrodzone pojazdy Chipa, ale przede wszystkim program skupił się na próbie pokazania widzom, że wizjonerski talent Chipa urzeczywistnił się dzięki przebudowie Thunderbirda z 2002r. Przebudowany Thunderbird zwany również Speedbird przyniósł kolejną nagrodę Chipowi. Była to nagroda od Ford Motor Company, która została mu wręczona na pokazie w Las Vegas SEMA 2002. Kolejny 2003r. był równie pomyślny co poprzednie. Chip został uhonorowany przez Grand National Show Hall of Fame. Ten rok obfitował w sukcesy. Chip odebrał drugą nagrodę Fidlera za samochód 34’Mercury Stallion Rona Whitesida. W 2003r zaczął projektować również odzież i dodatki.
Od początku kariery Chip był nagradzany przez Good Guys Street Rod of the Year siedem razy: W 1990r. za 32 dwudrzwiowy sedan;
w 1991 za 29 dwudrzwiowy sedan;
w 1995r za trzyokienne coupe;
w 1997r. za 39 Chevy Coupe zwany Predator zbudowany przez Troja Trepanie z firmy Rad Rides;
w 1999 za 54 Belvedere zwany Sniper również zbudowanego przez Troja;
2001r. za Grand Mastera.
W 2004r. zaczął telewizyjną serię zwaną Overhaulin, która była nadawana przez telewizję TLC w kwietniu 2004r.
W 2005r powierzono Chipowi stanowisko w San Francisco Rod and Custom Motorcycle Hall of Fame. Aktualnie Chip Foose piastuje stanowisko wiceprzewodniczącego w firmie Progeria Research Foundation.
Tłumaczenie własne ze strony: Chip Foose
Kariera Chipa jest zdumiewająca; w 1986r. był projektantem towarów w Ash Corporation, a w końcu został dyrektorem projektu w 1989r. Chip był odpowiedzialny za koncepcje nowych pomysłów i fabrycznych prototypów w O.E.M.
Inne stanowiska:
- dla Stehrenberger Design jako projektant motoryzacyjny zajmujący się dobieraniem kolorów i tworzeniem modeli pojęciowych
- dla Baker Sportronics jako szef projektów, twórca dwóch modeli i prototypów elektrycznych pojazdów, które zostały użyte w NFL i NBL.
- dla Project Design projektował i budował street rody, customy, pojazdy i samochody do filmów takich jak: „Blade Runner”, „Robocop”, „60 sekund” (z Nicolasem Cage), gdzie był zaprezentowany pojazd „Eleanor”.
W listopadzie 1990r. poznał Boyda Coddingtona i zaczął współpracę z nim w Hot Rods by Boyd. W 1993r. Chip został dyrektorem zarządzającym a w końcu został prezesem Hot Rods by Boyd. Ceniono Chipa za jego „Boyd Look” i twórcze umiejętności. Był odpowiedzialny za wiele pojazdów znanych na całym świecie tj.: Roadster, Sportstar, Boydster I i II , Boyd Air.
Współpraca z Boydem Coddingtonem zakończyła się w 1998r. Od tego czasu Chip i jego żona Lenne w oparciu o firmę Foose Design utworzyli firmę motoryzacyjną i projektancką Development Company. Jego firma specjalizowała się w ilustracjach, grafice, wygładzaniu powierzchni , tworzeniu konstrukcji samochodów i związanych z tym różnych produktów. Wszelkie jego produkty zostały udostępnione prywatnym klientom, fabrykom samochodowym
i telewizji.W listopadzie 1997r. Chipowi powierzono stanowisko w Hot Rod Hall of Fame. To uczyniło z Chipa legendę najmłodszego pracownika, który dostał się do tej firmy. Chip miał wtedy 31 lat.
W 1998r. Chip został nagrodzony przez SMRA i był pierwszą osobą, którą nagrodzono Good Guy’s Trendsetter, będąc przy tym kolejny raz twórcą historycznego wydarzenia w przemyśle Hot Rodów. W 1999r. Chip wygrał prestiżową nagrodę AMBR (Najpiękniejszy amerykański Roadster) W 2000r znowu wygrał AMBR za pojazd Chuck Svatos’ 0032.
Wygrał nagrody AMBR z sześcioma samochodami, np.:
1995r – Smoothster; 1996r – Boydster;
2001r. – Impast (zaprojektowany przez Chipa i ukończony przez Barry White);
2003r. – Boydster II (zaprojektowany przez Chipa a ukończony przez Bobby Allowaya)
Nowe tysiąclecie rozpoczęło się pod znakiem ciężkiej pracy i zaszczytów.
W styczniu 2000r Chip podpisał umowę z MHT Luxury Alloys, pozwalająca na rozpoczęcie przez Foosa produkcji własnych kół (Foose Wheels).
Chip wygrał pożądaną nagrodę „Ridler” w 2002r. w pięćdziesiątą rocznicę pokazów samochodów w Detroit samochodem 35 Chevy Master zwanym „Grand Master”.
Rok 2002 był dla Chipa bardzo ekscytujący. Powierzono mu stanowisko w firmie Darryl Starbird Rod& Custom Car Museum Hall of Fame. Zakończenie roku 2002 było bardzo pomyślne dla Chipa Foosa, ponieważ Discovery Channel nakręcił film dokumentalny o Foose Design i, który to został wyemitowany na kanale TLC w marcu 2003r. Film dokumentalny zaprezentował nagrodzone pojazdy Chipa, ale przede wszystkim program skupił się na próbie pokazania widzom, że wizjonerski talent Chipa urzeczywistnił się dzięki przebudowie Thunderbirda z 2002r. Przebudowany Thunderbird zwany również Speedbird przyniósł kolejną nagrodę Chipowi. Była to nagroda od Ford Motor Company, która została mu wręczona na pokazie w Las Vegas SEMA 2002. Kolejny 2003r. był równie pomyślny co poprzednie. Chip został uhonorowany przez Grand National Show Hall of Fame. Ten rok obfitował w sukcesy. Chip odebrał drugą nagrodę Fidlera za samochód 34’Mercury Stallion Rona Whitesida. W 2003r zaczął projektować również odzież i dodatki.
Od początku kariery Chip był nagradzany przez Good Guys Street Rod of the Year siedem razy: W 1990r. za 32 dwudrzwiowy sedan;
w 1991 za 29 dwudrzwiowy sedan;
w 1995r za trzyokienne coupe;
w 1997r. za 39 Chevy Coupe zwany Predator zbudowany przez Troja Trepanie z firmy Rad Rides;
w 1999 za 54 Belvedere zwany Sniper również zbudowanego przez Troja;
2001r. za Grand Mastera.
W 2004r. zaczął telewizyjną serię zwaną Overhaulin, która była nadawana przez telewizję TLC w kwietniu 2004r.
W 2005r powierzono Chipowi stanowisko w San Francisco Rod and Custom Motorcycle Hall of Fame. Aktualnie Chip Foose piastuje stanowisko wiceprzewodniczącego w firmie Progeria Research Foundation.
Tłumaczenie własne ze strony: Chip Foose
MISTRZ PRZY PRACY
Przykładowe projekty chipa foose
